Ben altı yaşında bir kız çocuğuyum saçlarım lüle lüle, sarı, kirli, iskele önünde oturmuş armonika çalıyorum, bugün bayram, deniz kenarı soğuk, vapurdan çıkanlar önümdeki bardağa para atıyor,
İskele önünde oturmuş armonika çalıyorum, soğuk rüzgar esiyor denizden, üşüyorum, ne oyuncak bebeğim var, ne üzerimde paltom, annem çiçek satıyor köşede, babam yok benim
Bugün bayram, deniz kenarı soğuk, abim mahpusda, ablam evden kaçtı benim, yanımdan bir kız geçiyor kırmızı ayakkabılı, karnım acıkıyor, canım çorba istiyor benim,
Vapurdan çıkanlar önümdeki bardağa para atıyor, uykum var, ayaklarım üşüyor benim, annem seneye okula yollayacak beni, saçlarımı örecek, beyaz çoraplar alacak bana.
Ben altı yaşında bir kız çocuğuyum, saçlarım lüle lüle sarı, kirli, rüzgar esiyor, gözüm yaşlı, burnum akıyor, üşüyorum, ağlamak istiyorum, neden kırmızı ayakkabılarım yok benim?
İskele önünde oturmuş armonika çalıyorum, annem köşede çiçek satıyor, babam yok benim, vapurdan çıkanlar önümdeki bardağa para atıyor, uykum var, ayaklarım üşüyor, canım çorba istiyor, bugün bayram, neden kırmızı ayakkabılarım yok benim?
Cem Özmeral 11 Şubat, 2012 Dublin, Ohio
Bu özgür şiir denemesini, Kasım 7, de 2011, bir bayram akşamı, Kadıköy vapur iskelesinde gördüğüm küçük kız çocuğu için yazdım. O gün ve bugün , hayatın ona daha güzel şeyler göstermesi için dua ettim. C.Ö.
