istanbullite.com

NOSTALGIC WRITINGS BY AN ISTANBULITE © Since 2002

HOME ↓

ABOUT US/BIZ KIMIZ ?

E.Y.V 2019 AWARD CEREMONY

ISTANBUL&TURKEY TRAVEL

TIPS FOR TOURISTS 2022

ISTANBUL TRANSPORTATION

ISTANBUL 360 PANOROMIC

LIVE TURKISH TV AND MEDIA

NEWS FROM COLUMBUS,OHIO

NOSTALJIK TAACO.org

LEGAL NOTICE

CONTACT US/İLETIŞİM

ATATURK ↓

ATATURK ALBUMU

A VISIT TO ANITKABIR 2015

1953 DE ANIT KABIR

BANDIRMA ILE SAMSUNA

ATATURK'E MECLISTE KOMPLO

ATATURK'UN BINMEDIGI UCAK

ATATURK TBMM KONUSMASI

101 YILLIK BIR GAZETE

ATATURKUN EVI VE MEKTEBI

10 KASIM 1938

ATATURK'U ANLAMAK

STATUE OF ATATUTURK IN DC

ATATURK'UN IKI PORTRESI

SARAYBURNU ATA HEYKELI

ATATURK'UN KOLIBASI

ATATURK VE CINAR AGACI

ATATURK VE DIN

ATATURK'UN AKARETLER EVI

ATATURK MUZE KOSKU

ISTANBUL SUR-ICI ↓

YEDI KULE ZINDANLARI

KAYBOLAN KIR TEPEBAG

SEHZADEBASI DIREKLERARASI

LALELI BABA

MIHRIMAH CAMILERI

CEVIZAGACI- GOTLAR SUTUNU

TEKFUR SARAYI

ISTANBULUN ALTI 1,2

ISTANBULUN ALTI 3,4

HALICTE BIR VAPUR GEZISI

SADRAZAM KOCAMUSTAFA PASA

SUMBUL EFENDI

MILION TASI

BALIK UZERINE LAKIRDI

BOSTANCIDAKI BEYAZ KOSK

GOKSU DERESI

SAHIL YOLUNDA SABAH

BIR TEPE, BIR KALE

CARPISAN KAYALAR

KANDILLIDE BIR GECE

ISTANBULLU OLMAK

RAMAZANDA ESKI ISTANBUL

KOCAMUSTAFAPASADAKI KOSK

AHMET SARACBASI EFENDI

SHOW ME BIG MONEY

ISTANBUL DERETEPE ↓

HARBIYE NEZARETI

BEYAZIT KULESI

ARCADIUS'UN SUTUNU

6 MERMER 23 TILSIMLI TAS

SULEYMANIYEDE BIR GEZI

BAHARIYEDE SINEMALAR

PARGALI SARAYI VE MEZARI

ULUBATLI VE MIHRIMAHCAMII

TOPKAPI ANIT MEZARLARI

HALICTE BIR SEMT: FENER

YILDIZ KORUSU

HUNKAR'A GIDELIM

ABBAS AGA PARKI

HAYDARPASA KIRIM MEZARL.

HAYDARPASANIN OYKÜSU

DOGANCILAR PARKI

OSMANLI EFSANELERI

USKUDARLI GUZEL BALIKCI

BIZANS VE KURULUS MITLERI

BULGURLU HAMAMI

YAHYA EFENDI DERGAHI

ISTANBUL SEYYAHI ↓

AT MEYDANI

KADIRGA'DA SOKAKLAR

KIRIK MINARE

EVLIYA CELEBI RUYASI

SEPETCILER KASRI

GALATADA GEZINTILER

KARAKOYDE YIKILAN CAMI

BIR SAMATYA GEZISI

FLORYA DENIZ KOSKU

SULTAN SELIM CAMII

5.TEPEDEN HALICE

PERA PALASIN GIZEMLERI

PERA PASTANELERI

MACKA SIRTLARI

MARMARAY VE TAKSIM

BEZMI ALEM VALIDE SULTAN

MECIDIYEKOY LIKOR FABRIK

ABDULHAMITIN YILDIZ CAMII

IHLAMUR KASIRLARI

KUCUKYALI VE SATYROS

KUZGUNCUK

KAVAK SARAYI VE SELIMIYE

SANCAKLAR CAMII

↓STANBUL EVVELZAMAN

EKATERINA AYAZMASI

YAVUZ ERSINAN CAMII

KUS KONMAZ CAMII

BAHARIYE ADALARI GEZISI

RIVA:BIR DERE,BIR KALE

TARIHI YARIMADA VE SURLAR

GALATA SURLARININ IZLERI

ADALET KULESI

SARAYBURNU'NDA GEZINTILER

GALATA SURLARI IZLERI 2

YILDIZ SARAYLARI

ISTANBUL PARKLARI

SAIRLER SOFASI

AKSAMCILAR VE MEYHANELER

1960 DA ISTANBUL TIPLERI

KAPALI CARSI KAPISINDAN

UC ESKI ISTANBULITE

BIRKAC ESKI SAMATYALI

OZLENEN ESKI ISTANBULMU?

LULU'YU ARAYIS

ISTANBUL KIYI KÖŞE

CAMDAKI KIZ KONAGI

KABATAS HADIKA TASI

BARBAROS'UN TURBESI

TOPHANEDEN GALATAPORT'A

KAMONDO MERDIVENLERI

ISTANBULUN KAYIP DERELERI

MODA KOYU

ISTANBUL'UN GAZHANELERI

MIMAR MONGERI YAPITLARI

TEKFUR SARAYI 2020

BEBEK VE NAZMI

ISTANBUL EMEKCI HEYKELERI

TARLABAŞI

EDIRNEKAPIDA BRUNO TAUT

BANLIYO TREN ISTASYONLARI

ALTIYOLDAKI DOGUSEN BOGA

SOKAK SATICILARI

MIMAR VEDAT TEK YAPITLARI

PONTOKRATOR SARNICI

NUR-U OSMANIYE CAMII

THUTMOSIS DIKILITASI

AYDOS KALESI

D.BAHCE SARAY TIYATROSU

BUYUKDEREDEN BRINDISIYE

AYASTEFANOS RUS ANITI

ESKI GALATA KOPRUSU

HIKAYELI RESIMLER

O ISTANBUL

KADIKOY MANZARASI

TEYYARE APARTMANLARI

EGE VE ANADOLU

AFRODISIAS HEYKELLERI

RODOS PAPAGANLI RESTORAN

RODOS SURLARI DUVARLARI

GÜNÜBIRLIK RODOS ADASI

CITY OF LAODICEA

APHRODISIAS

GUZEL FOÇA- BELLE PHOKAIA

KARS ANILARI

ANCIENT CITY OF ANI,KARS

ARDAHAN SEYTAN KALESI

KARS'DAKI DEDEMI ARIYORUM

KARS'DA MUTLU SON

KOS ADASI ANILARI

KARAGOZ HACIVAT MUZESI

BEN SERVISCIYIM ABI

ASOSDA BIR GUN

ANTIPHELLUS BALIKCISI

TWILIGHT ZONE

TARIHTEN KAPAKLAR ↓

INONU HARPOKULUNDA ,1942

1987 HALK OYLAMASI

CHICAGO DA II. ABDULHAMIT

HEYBELIADA DENIZ LISESI

INONU DENIZ LISESINDE1934

ANLATILMAYAN ISMET INONU

VEKILLER VE RESMIGECITLER

BU ANZACLAR NEREDE?

ISTANBUL ARKEOLOJI MUZESI

HARBIYE ASKERI MUZESI

CANAKKALE, TRUVA

BOSTANCIDA BIR NIŞAN

GOLCUK VE YAVUZ-HAVUZ

JAPONLARIN 1934 ZIYARETI

GAZOZ KAPAKLARI

ÇUKUR VE TURKIYE

HALIL EFE VE CAKIR GUSSUN

BIZANSLI VE BEYAZITLI

KADIKOY, ISKELEDE SABAH

BIR BAYRAM YAZISI

ARMONIKA CALAN KIZ

PARIS GOZLENIMLERI

METEOR CUKURU

MINIBUS SOFORU ZEYNEL

BIR EGE DILBERI

BIT PAZARINA NUR YAGDI

BIR RUYA

ADAM

DENIZ YILDIZININ OYKUSU

SOLUK MAVI NOKTA

GENC OSMAN MONOLOGU

OSMANLI TOKATI VE HIGH 5

HIZIR ILYAS

COLA TURCA

GAZOZ KAPAGI (ORIJINAL)

HARICTEN GAZEL

PORTRELER VE INSANLAR

SUPHI EFENDI KIMLIGI

MISKET MACLARI

BIR DENIZALTI ZABITI

SEMINE CELASUN GUNAY

BEYKOZ KUNDURA EMEKCISI

BÜLENT

1975 DE BIR ASK HIKAYESI

BIR KARANFILLI ADAM

1942 DE EN UZUN YOLCULUK

KINDER HEIM

KÜTAHYADA MACAR DEVRIMCI

MY MOTHER LAMIA

BIR COCUKLUK ANISI

CATHY CARR ROPORTAJI 1974

OSMANLI YUZUCULERI

JOEPA BIR AMERIKAN IKONU

MUZE EV

MUZIK VE BEN

ANNEMIN SANDIGINDAN

VATMAN ALI BEY

YESIL KAPI

MAHMEDET HOCA

29 TESRIN

SEREF STADI

ESKI SEREF STADI

BJK SOHRETLER KOFTECISI

SUKRU GULESIN- NAZIK DEV

MUSTAFA KIZILTAN BESIKTAS

KARAKARTAL MEHMET GALIN

SAMPIYONLUK YILDIZLARI

SON BABA RECEP ADANIR

KEDI KALECI VAROL URKMEZ

PANTER KALECI NECMI MUTLU

BJK'NIN ILK YABANCILARI

SEREF-HAKKI-SEBA

BESIKTAS'S USA TOURS

GELINCİK TARLALARI

TAKSM KIŞLASI CIRCA 1925

HELE HELE SERGEN KAPTAN

BABA BOSQUE

SANTRASI YAPILMAYAN GOL

YUSUF ILE SANLI

SENOL BIROL

KUCUK AHMET

GUVEN ONUT

DEMIROREN'E ACIK MEKTUP

KONAK KADIN FUTBOL TAKIMI

PASKAL VE BJK FORMASI

SARI LACIVERT

BERLIN PANTERI

TEMİZ FUTBOL

CARSI

BIR YASAM TARZI

KARANFILLI ADAM

ESKI BIR MILLI MAC

DR. VEDII TOSUNCUK

ELLI YIL SONRA PRATER'DE

VALA SOMALIDAN BJK TARIHI

1964 ALI SAMI YEN ACILISI

SEREF STADI-CIRAGANSARAYI

KAYA VE NAZMI KAPTANLAR

BJK INÖNÜ/VODOFONE PARK

GOING TO THE GAME

VODAFONE PARK HONOR TOUR

CHAMPIONS VIDEO 2017

BESIKTAS STADIUM & FANS

A VISIT TO INONU, 2011

BIR SAMPIYONLUGUN ANALIZI

VODAFONE ARENA OPENING

CHAMPION BESIKTAS

WITH BJK PLAYERS OF 2011

BESIKTAS 10 CLAIMS 2 FAME

BJK NEVZATDEMIR FACILITY

SAMPIYONLUKLAR MIMARI

TRIBUTE TO KOBE BRYANT

Q7,GUTI&IVERSON

INSIDE FENER STADIUM

CARTE POSTALE NOSTALGIA

KARTPOSTAL TURKIYE32-1944

MY MOTHERS ISTANBUL YEARS

HAGIA SOPHIA

MY FATHER'S BERLIN 1937

GERMAN WEHRMACHT 1937

POSTCARDS USA 1944

CARTOLINA POSTALE ITALIA

C.POSTALE EUROPA 1937-946

POST-CARD EGYPT 1942

POSTCARD, MIDDLE EAST

PETERHOF, ST.PETERSBURG

1CE UPON A TIME ISTANBUL

DIYARBAKIR 1955

SOUTH EASTERN TURKEY 1955

ANKARA&ISTANBUL 1956

PARIS 1956

JUKE BOX NOSTALGIA ↓

1957-1960 POP

1960-1970 POP

1970-1980 POP

1980-1990 POP

SYLVIE VARTAN IN ISTANBUL

RANDOM NOSTALGIA

ED SHEARAN&DUA LIPA

NORAH JONES& NATASHA ST.P

NOSTALGIC TRIOS

LACASA DE PAPEL

YURTTAN SESLER

TURKISH MUSIC PORTAL

MUNIR NURETTIN SELCUK

ZEKI MUREN

YILMAZ MORGÜL

SELDA BAGCAN

RUHI SU

ASIK MAHSUNI

ZULFU LIVANELI

NESET ERTAS USTA

TARKAN

ISTANBUL ERMENI MUZIGI

SECULAR BYZANTINE MUSIC

SARO SECIKYAN

EYPIO CUKUR RAP

FATHER OF ANADOLU POP

TURKISH FOLK BY P. DWEYER

PLAY FOR THE NATURE

YOLA CIKTIM MARDINE

VARDAR OVASI

ANNEM ↓

DOGUM GUNU,ANNELER GUNU

ANNEMIZ LAMIA

LAMIA HAMINNE AND TAYLOR

HALAM LAMIA

"EVIM/HOME"

NOSTALJI TRENI

LIFE OF MY FATHER

REUNITED/ONLAR KAVUSTULAR

SON CINAR BULENTSARACOGLU

FAMILY BLOG ↓

ESRA'S WEDDING ALBUMS

BRIDE'S DAD'S SPEECH

ESRA'S BRIDAL SHOWERS

ESRA'S BABY SHOWER

ESRA GRADUATION,ENGAGEMEN

OZMERAL PATERNAL F.TREE

OZMERAL MATERNAL F. TREE

LAMIA&HAMZA VIDEO 1999

DURUPINAR PATERNAL F.TREE

DURUPINAR MATERNAL F.TREE

BABY MADISON FABLE

BABY TAYLOR FABLE

ASHTON AYDIN FABLE

TAYLOR BABY&TODDLER YEARS

WEILS' WEDDING AND HOUSE

ASLI'S SHOWERS 2008-2009

FAMILY HOLIDAY PICTURES

CAPS IN ENGLISH

LONGEST JOURNEY IN 1942

FLYING BOAT DORNIER DOX

MARBLE MATCHES

ROME SUMMER OF 1956

MYSTERY MAN OF ST PETERS

EMAILS FROM JAN CLAIRE

KINDERHEIM HILDEN 1955

LATE NOVEMBER

A DAY IN BODRUM

3 DAYS IN CAPPADOCIA

A DAY IN ASIAN ISTANBUL

14 DAYS IN TURKIYE

A DAY IN TURGUTREIS

2014 BERLIN LETTERS

1937 BERLIN LETTERS

GOODBYE MY HOUSE

OUR OLYMPIAN IN OUR HEART

ZULAL THE BACKSTROKER

LORI MY ASSISTANT

MY TRIP ON THE MEGABUS

LYCIAN CITIES OF TURKEY

ATATURK-ROOSEVELT LETTERS

SULTAN SULEIMAN

TRANSFORMING OF SS SOLACE

TURKEY&THANKSGIVING

EINSTEIN'S PLEA TO TURKEY

TURKISH HELP TO IRISH

PRESIDENT OBAMA'S TRIP

USA MILITARY IN TURKEY

FLAG RAISING CEREMONY

RENAISSANCE MAN

"NOAH'S ARK" OR IS IT ?

STORY OF SANTA CLAUS

STORY TELLER OF ANATOLIA

TURKISH COFFEE

DOWN CAFE

ECEVIT IN NEWYORK 2002

SUKI, OUR CAT

HERR WAMLEK

ISTANBUL STORIES

SARAC AHMETEFENDI MANSION

BOMONTI BEER FACTORY

EVANGELISTRIA GREEKCHURCH

A WALK: BALAT FENER AREA

A WALK IN YELDEGIRMENI

CRIMEAN MEMORIAL CHURCH

SHOPPING IN GRAND BAZAAR

GIRL PLAYING HARMONICA

NURPERI

RAIMONDO D'ARONCO

HAMAM(OLD TURKISH BATH)

IN SEARCH OF LULU

ZEYREK MOSQUE& MONASTERY

COLUMN OF THE MARCIANUS

TRUE CROSS IN ISTANBUL ?

ISTANBUL MYTHS IN ENGLISH

LEGEND OF LEANDER'S TOWER

77 NAMES OF ISTANBUL

7HILLS 700MOSQUES ISTANB.

7 Churches of Anatolia

PANAROMIC TOURS/SANAL TUR

ISTANBUL WANDERER

ISTANBUL ABOVE AND BELOW

SUNKEN ISLAND OF VORDONIS

CHAINS UNDER MARMARA SEA

TUNELTHE SUBWAY

BASILICA CISTERN&MEDUSA

LEGENDS OF MAIDEN TOWER

CONSTANTINE COLUMN

HAMAM THE TURKISH BATH

HIPPODROME THE HORSEARENA

CHURCH OF SERGIUS&BACCHUS

COLUMN OF MARCIAN

ZEYREK PONTACRATORCHURCH

A VISIT TO SAMATYA

A GOLDEN HORN BOAT TRIP

CLASHING ROCKS OF KYNEA

RHEBAS RIVER/FORT RIVA

PERA PALACE HOTEL MYSTERY

ISTANBUL PHOTOS

ISTANBUL FOUR SEASONS

PANAROMIC BOSPORUS

BYZANCE SCEENS A HELBERT

ISTANBUL VIDEOS

GOZTEPE PARKI

HEYBELIADA

ADALAR/PRINCE ISLANDS

ISTANBUL PICTURES

BEYOGLU PICS

ISTANBUL GATES&DOORS

ISTANBUL TOP TEN MUST SEE

ISTANBUL FERRY LANDINGS

ISTANBUL BAZAARS

ARA GULER'S ISTANBUL

CARSI THE MARKET

BOSPHORUS, ISTANBUL

A GOLDENHORN FERRY TRIP

TURKIYE PHOTOS ↓

LAODICEA-DENIZLI

ARA GULER'S APHRODISIAS

BEYPAZARI HOUSES

YEDI GÖLLER

ANKARA'da GEZINTILER

AYVALIK- CUNDA

KONYA

UMURBEY BAYAR ANIT MEZAR

BURSA

BURSA KULLIYE VE TURBELER

BODRUM

CAPPADOCIA

URFA

KAS,KALKAN,DEMRE

ALANYA

DALYAN VIDEO

DALYAN, GOCEK, FETHIYE

ANKARA

TWIN BEAUTIES/IKIZGUZELLE

PHOTOS USA ↓

PHILADELPHIA

BOSTON

CHICAGO

CHICAGO LAKE FRONT

LAKE MEAD,NEVADA

LAS VEGAS

INDIANAPOLIS

SANFRANSISCO AND MONTERY

SAN ANTONIO, TEXAS

San Diego

NEW ORLEANS

NEW YORK

PENNSTATE

WALKING THE TRAIL

FLAG RAISING IN COLUMBUS

WORLD PHOTOS

PARIS

LONDON 1967

ITALIA

DUSSELDORF 1956

SAREJEVO

ATATURK'S BIRTHPLACEHOUSE

KAVALA, GREECE

ISLAND OF RHODES

A GLIMPSE OF IRAN

INDIA/NEPAL

CARIBBEAN ISLANDS

PRESIDENTS & KINGS TOMBS

DARFUR/SUDAN

YOU TUBE

I-FOOD

BAKI USTA'S DENIZLI KEBAB

ISTANBULLITE'S FOOD

STREET FOOD

NOSTALGIC SICILY'S PIZZA

GOLDEN CORRAL COLUMBUS

CAFE ISTANBUL

ANNE'S COOK BOOK

I-BLOG

TURKS AT UNION CEMETERY

SBF YEARS 1965-1969

WINTER IN ISTANBUL

DUVAR YAZILARI

POSITIVE THOUGHT OFTHEDAY

MY CINEMA

ART WORK

Translate
  Bookmark and Share
 
KİNDERHEİM
 
Anı Öykü
 
TANTE LORE UND KINDER: Brigitte, Ahmet, Mehmet und Klaus
 
KINDER HEIM
 
"Meine name ist Tante Lore " * , dedi masanın arkasında oturan orta yaşlı gösteren kadın. Aslında kadın belki daha gençti ama üzerindeki koyu lacivert rahibe elbiseleri ve başindaki beyaz başlık onu olduğundan daha yaşli gösteriyordu. " Und , Sie ist Schwester Inge"* diye işaret etti yanında oturan kendisinden daha zayıf ve daha yaşli olan rahibeye. Schwester Inge , oturduğu iskemleden kalktı, masanın önünde ayakta duran biri dokuz, digeri alti yaslarinda gösteren iki erkek çocugunun yanına geldi. Çocuklarin , o güne kadar Almanyada hiç bir çocukta görmediği simsiyah saçlari vardı. Scwester Inge iki eliyle çocuklarin başinda gezdirdi ellerini , sanki bir siyah kadife kumaşi okşarcasına. Iki kardeşden küçük olanı ağlamamak için kendini zor tutuyor, bu yabanci iki kadinin lisanlarindan hic bir sey anlamiyordu.

Agabey olani bir hafta once geldikleri Dusseldorf sehrinde anne ve babasinin yardimi ile birkaç kelime Almanca ogrenmis hic degilse yiyecek, icecek ihtiyacini anlatabilecek bir durumda idi. Anne ve babalari biraz evvel cocuklarini öpüp , küçuk kardeşi abisıne emanet edip , yeni aldiklari kullanilmis siyah 52 modeli Mercedes arabalarina atlayip geldikleri agaclikli yoldan uzaklaşmışlardı. Tante Lore'nin oturdugu masanin arkasinda , cocuklarin o gune kadar pek gormedigi tahtadan bir haç; haçın üstündede elleri iki taraftan haç' a bağlanmış sakallı ve yarı beline kadar çiplak bir adamin heykelcıği vardı. Masanin arkasinda cilt cilt kitaplarla dolu büyük bir kitaplık, odanin etrafina serpistirilmis bir kac sandalye ve üzerinde mecmualar olan bir sehpa göze çarpiyordu. Odanin pencereleri , tavana kadar uzaniyor, itinayla pencere yanlarina tutundurulmuş beyaz tül perdelerden dışarısı görünüyordu.Kardeş Ahmet, belki annem babam geri gelmistir umidiyle , agabeyesin yanindan ayrilip pencere kenarina gidip sokaga dogru bakti. Sokak bombostu. Pencerenin altinda, tahta kutulara konmus rengarenk cicekler, bahce kapisinin onunde , Ankaradaki "Ciftlik" bahcesindekine benzer söğüt agaçları vardi. Bahcenin onu tuğla bir duvarla çevrilmis,üuzerindede demir parmaklıklar vardi.Yeşil renkli , demir bahçe kapısının uzerindeki tahtadan yapilmis ve rengarenk yagli boya ile boyanmis biri kiz biri erkek cocuk heykelcigi dikkatini cekti. Ahmet daha okula baslamamisti ama , abisinde yardımyla okumayi çat pat ögrenmisti bile. Cocuk heykelciklerinin altindaki yazida " Evangelische Kinderheim" yazısı vardı. Ahmet harfleri söktü ama onların ne manaya geldigin anlamamıştı.
 
O gece yataga yattıklarında Mehmet' i uyku tutmadi. Yaninda yatan kardesine bakti, Ahmet gunun yorgunlugu ve heyecanindan olacak hemen uyumustu. Son bir hafa icinde ne kadar degisik yerler görmüş nekadar degisik olaylar yaşamışlardı. Mehmet gözlerini kapadi ve son gunlerde baslarindan gecenleri dusundu. Babasi , Ankarada Nafia Vekaletinde* mühendis olarak görev yapıyordu. Iki ay once is dolayisi ile bir seneligine Almanyanin Dusseldorf sehrine gitmişti.Iki ay sonrada annesi ve kardesi ile pervaneli KLM ucagi atladiklari gibi Düsseldorf'a gelmislerdi. Babasi onları havaalaninda karşiladı. Havaalanından cıkınca onlari bir sürpriz bekliyordu. Babasi siyah 1952 modeli bir Mercedes araba satin almisti. Anneleri öne oturdu, iki kardes sevincle kendilerini arabanin arka kismindaki rahat koltuklara biraktilar. Artik onlarinda bir arabalari vardi. Babasi yolda ehliyeti nasil zorluklarla aldigini, kirayla tutugu evden bahsetti. Sonrada iki kardese pekde hoslanmadiklari haberi verdi. Düsseldorf'ta bir sene kalacaklardi. Bu zaman icinde babalari ve anneleri cocuklarin Almanca ogrenmesini istiyorlardi. Buyuyunce yabanci bir lisan onlara cok kapilari açacaktı.Bununda en kolay yolu cocuklari yatili bir okula vermekti. Babaları, Dusseldorf'a elli kilometre mesafede Hilden kasabasinda boyle bir okul bulmus ve de anlasmisti bile. Nasil olsa hafta sonları arabayla gelip iki kardesi alacaklar ve onlari guzel yerlerde gezdireceklerdi. Zaten ilk hafta cok guzel gecmisti. Iki kardeste bu sehri cok sevmislerdi. Ilk gunler baba birkac gun izin aldi ve ailece sehri bol bol gezdiler. Mehmet en cok "Königs Allee" denilen iki tarafi yuksek agaclarla kaplı , Kızılaydaki Atatürk Bulvarini andiran, ama ondan daha buyuk ve guzel caddeyı cok sevmisti. Aylardan Aralikti ve yolun ikı tarafindaki magazalar Noel ıçin ışıklarla donatılmış çok renkli bir manzara arzediyordu. Bu magazalarin icinde Kaufhof diye bir magaza vardiki, böylesi Türkiyede hiç yoktu. Magazanin yuruyen merdivenleri, her katta degisik esyalarin sergilenmesi onlari cok etkilemisti. Hele en ust kat. Burasi hep oyuncak doluydu. Hemde ne oyuncaklar: elektrikli trenler, pervaneli ucaklar, basinizin uzerinde uçurabildiginiz helikopterler, uzaktan kumandali arabalar. Mehmet , Istanbuldaki Japon Magazasini gormustu , ama burasi baskaydi. Buradaki oyuncaklari toplasan belki on, belki yüz Japon magazasi ederdi. Ahmedin en sevdigi kisim ise binanın ilk katinda vitrinlere yapilan renkli dekorasyonlardı. Her vitrinde degisik temalar vardi. Pamuk Prenses ve Yedi Cuceler, Alice Hariklar Diyarinda, Marx und Morris . Bunlarin hepsi nerdeyse vitrinden disariya cikip yuruyecek kadar canli gozuken bebeklerdi. Ama Ahmedin en sevdigi. Nuhun Gemisi ve içindeki hayvanlardi. Bu vitrinde mavi dalgalarin uzerinde koca bir gemi, bir aşagı bir yukarı inip cikiyor, geminin on kisminda beyaz sakallı bir adam dümende ona yön veriyordu. Geminin açık olan anbar kapilarindan , zürafalar boyunlarini sokup cikariyorlar, aslan ve kaplanlar kukruyorlar, atlar eşekler önlerindeki samanları yiyorlardi. Ahmet , Königs Alee'ye her geldiklerinde annesinden hep burada durmalarını istiyordu. O gece Mehmet bunlari düşünürken uykuya daldi.

Ertesi sabah iki kardes Tante Inge'nin sesiyle uyandilar. Schwester Inge, elinde iki buyuk beyaz havlu, ve kutu icinde bir kalip sabunu kardeslere verdi ve banyoyu gostererek bir seyler soyledi. Mehmet , "waschen" ve "baden" kelimelerinin ne anlama geldigini biliyordu. Evden getirdikleri dis fircalarinida alarak kardeşine : "gel elimizi yüzümüzu yıkayalım" dedi. Erkek çocuklarin banyosuna girdiklerinde cok şaşirdıkları bir manzara ile karsilastilar. Burada butun cocuklar anadan dogma çiril çiplak dolasiyor , duslarin altinda yikaniyorlardi. Iki kardes cok utanmislardi ama pek bozuntuya vermediler. Demek burada adet boyleydi.Soyundular, birbirlerini siper alarak kosedeki dusa dogru urkerekten yuruduler. Yikandiktan sonra abisi kardeşinin saçlarını kuruladı. Ahmet'in hic usumemesi lazimdi, cunku zaman zaman bir kulagi cok agrirdi. Sabah kahvaltinda cay, "brötchen" denilen kücük ekmekler ve böğurtlen reçeli vardi. Iki kardeş , bu kücük ekmekleri cok sevmislerdi. Bunlar ne kadar taze ve kıtır kıtırdı. Ama üzerine sürülen o kahve rengiye çalan yag gibi tuzlu seyi hic sevmediler. "Was ist das? " diye sorduklarinda, diger cocuklar onlara : "Fussangel "dediler*.Mehmet bu kelimenin ne anlama geldigini anlamamıştı. Dudaklarini buruşturdu. Yaninda oturan Thomas adli, Mehmedin yasindaki cocuk; "Das ist Schwein butter, meine Mutter sagt: Esse nicht, schwein fleisch und butter " .dedi. Mehmet "schwein" in domuz anlamina geldigini o gun ögrendi. Zira kaldiklari cocuk yuvasinin arkasinda bir domuz ahiri vardi ve Thomas o ahirdaki domuzlara isaret etmisti. Sonralarda burda ogrendigi en kotu iki kufur den biri "Schwein" digeri de "Doofmann"* olacakti. Thomas o gunden sonra Mehmedin cocuk yuvasindaki en iyi arkadaşi olmuştu. Thomas diger Alman cocuklarindan farkli idi. Saçları Alman çocuklarindan daha koyu, kestane rengindeydi. Babasi ölmustü. Annesi "Israel "denilen , uzak bir ülkede yaşiyordu. Hafta sonlari herkesin akrabalari ziyarete gelir ama Thomas i arayan soran olmazdi. Olsun, o annesinin senede birde olsa gelip gelmesinden ve kendisi ile vakit gecirmesinden mutlu olurdu. O zamanlar cocuklarin pul biriktirme meraki vardi.Mehmet Türkiyeden getirdigi birkac pulu Thomas'a verince, Thomas annesinin getirdigi Israil pullarini arkadaşina vererek karşilık verdi. Mehmet'in koleksiyonunda o gune kadar hic Israil pulu olmamisti. Pullari aldi ,bir zarfa koydu ve ömrünün souna kadar saklamaya karar verdi. Çocuklarin kaldığı yuva bahçe içınde ıki ayrı bınadan oluşuyordu. Giristeki ilk binada , Scwesterlerin odalari , yemek solonu ve cocuklarin ders, dinlenme ve oyun odalari vardi. Arka bahcedeki diger binada ise yatakhane ve banyolar vardi. Okul , yuvaya yurume mesafesinde idi.
 
Mehmet Ankara'da ucuncu sinifa baslamisti, ama Almanca bilmedigi icin onu burada ilk önce birinci sinifa aldilar, iki ay sonra kinci sinifa, sene ortasindada ucuncu sinifa gececekti. Mehmedin burada unutamadigi bir sey erkek ogretmenin bir kolunun takma ve tahtadan olusuydu. Ikinci Dunya savasinin bitisinden bu yana aradan on seneyi askin zaman gecmesine ragmen harbin insanlar uzerindeki etkileri hala devam ediyordu. Düssseldorf şehrinde Ingiliz bombardimanindan kalan harabe seklinde etrafi tahta perdelerle cevrilmis bir dolu bina vardi. Hilden sehrinde yuvanin yakininda Ingiliz askerlerinin yaşadığı askeri bir üs bulunuyordu.

 
"ARTIK ONLARINDA MERCEDES ARABALAARI VARDI"
"AHMET ADETA DILINI YUTMUS KIMSEYLE KONUSMUYORDU"
"COCUKLAR COGUNLUKLA ICINDE ELMA AGACLARININ BULUNDUGU BAHCEDE OYNARLARDI"
 
Thomas'in Mehmet'e Armagani
 
İngiliz askerleri çoğu kez çocuk yuvasının önündeki sokaktan birazda kendilerini begenmiş bir edayla geçerlerdi. Almanlar bu askerleri hic sevmezlerdi. Çocuk yuvası'nin bulunduğu arazinin etrafi ormanlikti. Bu ormanlarin icinde cok guzel bir dere akardi. Scwesterler cocuklari güzel havalarda ormana gotururler, onlarda tabiatla içiçe oyunlar oynarlar, bitkileri ve hayvanlari incelerlerdi. Burada Mehmet'in dikkatini ceken yerin altina merdivenle inilen mezara benziyen taş yapilar vardi. Mehmet bunlarin mezarmi, yoksa harpten kalma siginiklarmi oldugunu hic bir zaman bilemeyecekti. Gene böyle ormanda dere kenarinda oynadiklari bir gun , Mehmet diger cocuklardan uzaklasmış yürüyorduki üç Ingiliz askerinin kendısıne doğru geldigini gordu. Askerler genç çocugun siyah saclarini görünce onun Alman olmadigini anlayip onunla konusmaya calistilar. Mehmet de onlara Türk olduğunu anlatmaya calisti. Askerlerin ellerinde yeşil renklı koca koca bira şişeleri vardı.Ingılız askerleri iyice cakir keyif idiler.Bir taraftan biralarini iciyorlar bir taraftanda sigaralarindan nefes cekip Ingilzce marşlar soyluyor belkide küfürler ediyorlardi. Genç çocuk kendi memleketinde olmayan bu askerlerin küstah davranişlarindan tedirgin olmustu. Hemen oradan ayrildi ve arkadaslarin yanina döndu.
 
Aradan yarım saat kadar bir zaman geçmiştiki birden ormanda biraz evvel Ingiliz askerlerinın bulunduğu bolgeden gok yuzune doğru simsiyah dumanlar çikmaya başladi. Cogunlugu çam olan agaçlar cayır cayır yanmaya basladilar. Alevler bir anda etrafi sarmis, cocuklara bakan Bruder* ve Scwesterler onları yoldan aşağıya dogru yuruyuse gecirmislerdi. Once Itfaiye arabalarının sirenleri duyuldu , arkasindan Alman polis olay yerine geldi. Polisler hemen Scwester ve Bruderleri sorguya cektiler. Olayi goren varmiydi? Cocuklarin bakicilari , yangin ciktigi zaman cok daha asagida olduklarini olaya cok uzak olduklarini soylediler. Alman polisi israrla sorularina devam ederken , siyah sacli genc cocuk ileri atildi ve dilinin dondugu kadar, orada gordugu bira içen üç Ingiliz askerini anlatti. Askerlerden biri, sarki soylerken parmaklari ile fiske yapip sigaranin izmaritini çam kozalaklarının olduğu yere firlatmıştı Polisler, askerlerin esgalini aldiktan sonra genc cocuga tesekkur ettiler. Çocuklar yuvaya döndüklerinde yangın kontrol altına alınmıştı bile. Mehmet bu sarhoş İngiliz askerlerine cezai bir işlem yapilip yapilmadigini hic bir zaman bilemiyecekti.

Abisının aksıne kucuk Ahmet bir turlu alisamamisti okula. Anne ve babalari ilk hafta cumartesiyi beklemeden hafta icinde cocuklari gormek icin yuvaya ugradilar. Ahmet annesi ve babasini gorunce onlarla hic konusmadi. Sanki Türkçeyi unutmuş yada dilini yutmuştu. Ama alışacaktı ister istemez. Ahmet okul için daha çok kuçük oldugundan gündüzleri yuvada kendi yaşinda cocuklarla kalıyordu. Ama onlarlada pek anlaşmaya nıyeti yoktu. Zamanın cogunu salondakı buyuk akvaryumdakı balıkları seyrederek gecirirdi. Akvaryumun yosundan sarı, yeşil olmuş camının altında , hava kabarcıklarının yukaraya çikisini, rengarenk japon balıklarına yem atılınca bir biri ile kavgalarını seyreder durur, belkide kendini bu kucuk yaratiklara yakin hissederdi. O gun Ahmet'in hic keyfi yoktu. Aksam yemeginden sonra , yuvadaki cocuklardan birinin dogum gunu vardi. Cocuklar yemekten sonra cukalatali pasta yemisler, oyunlar oynayip sarkilar soylemislerdi. Dogum gunu cocugunu iki "Bruder" omuzlara almislar, kucuk cocuk elleri ile tavana degmisti. Daha önce hic gormedigi bu adet, dogum gunu cocugunun artik buyudugunu tavanlara bile degebildigi anlamina geliyordu. Ama kucuk Ahmet'i bunlar ilgilendirmiyordu bile, sol kulağında bir ağrı vardı ve ağrı giderek artıyordu. O gece yattıktan bir saat kadar sonra abisi , Ahmet'in aglamasiyla uyandi. Hemen gidip yan odada yatan Tante Inge'ye haber verdi. Scwester Inge, Ahmetin atesini olctu, atesi kirkin ustundeydi, ve sol kulagini tutuyordu kucuk cocuk. Scwesterler, Bruderler Ahmedi sarip sarmalayip arabayla en yakin hastaneye goturduler hemen.

Abi,Tante Lore'nin müdüriyet odasında şaşkın şaşkın oturuyor uzuntu icinde ne olup bittigini anlamaya calışıyordu. Tante Lore telefonla cocuklarin anne ve babasini aradi. Gerci onlarin bugunlerde Bremen sehrine gideceklerini biliyordu ama genede sansini denedi. Evde yoktular. Hastanedeki doktor, kucuk cocugun hemen ameliyata alinmasini uygun gormustu, ama once ebeveynlerinin onayini almasini istemisti Scwesterden. Scwester Lorenin baska caresi yoktu, abisine sordu: Ahmet'in sagligi icin bu gece kulagindan ameliyat olmasi gerekiyordu. Her sey iyi gidecekti. Abisi ne diyecekti bu ameliyata ? "Ja " diyebildi küçük abi."Alles Klaar*.
 
O gece kardeşi basarılı bir ameliyat gecirdi. Birkaç gün sonra, cocuklarin anne babasi haberi duyunca hemen atlayip Hilden sehrine geldiler. Kucuk Ahmet iyi idi ve hastaneden cikmaya hazirdi. Ahmet'i aldilar ve Düsseldorftaki evlerine goturduler." Hata ettik" dediler , kendi kendilerine "büyüğu neyse, ama küçük ,daha cok küçüktü ve onun daha hala anne ve baba şefkatine ihtiyacı vardı". Bu olaydan sonra Ahmet bir daha Kinder Heim'a* geri dönmeyecekti. Ilk günler konuşmak istemeyen ufaklık bir müddet sonra anne ve babasi ile, hemde bu sefer Almanca konusmaya baslamıstı. Mehmet ise ,Kinder Heim'daki yatağında yatarken küçük kardeşinin eksikligini hissedecekt hep. Bu arayış ve özleyis yalniz Kinder Heim'da degil, ileride başka leyli mekteplerdede başina gelecekti. Bu okullarda tek başina hasta olduğu ve yatakhanede yalnız yattığı gunler kendi kendine bir oyun oynardi hep.Yorganın altında kardeşi vardı ama bunu arkadaşlari ve ögretmenleri bilmiyordu. Abi , yatağa getirilen hasta yemeginin bir kismini kardeşine ayırırdı coğu kez. Bütün gün yatakhanede yalnız başina onunla konuşur ve yalnızlıgını böyle unuturdu. Mehmet, Cumartesi sabahlari siyah Mercedes arabanin yolda gorunmesini sabirsizlikla beklemeye baslamisti artik.Onlar geldikten sonra , hep beraber yemyesil cam ormanlarini icinden patika yollardan gecip, Autobahn'a cikarlar ve Düsseldorftaki evlerinin yolunu tutarlardi ailece. Burada bahce icindeki bir evin alt katinda oturuyorlardi.
 
Ust katta evin sahibesi oldukca genc sayilabilecek dul bir kadın yasardi.Frau Ingrıd'in kocasi harpte ölmustü. Cocuklar cogu zaman icinde elma agaclarinin bulundugu arka bahcede oyun oynarlardi. Agaclardan elma koparmalari yasakti, Frau Ingrid cocuklarin yalnizca yere dusmus elmalari yiyebilmelerine izin verirdi.Babalarinin soyledigine gore Almanlar belkide harp sirasinda cok yokluk cekmis olmalari dolayisiyla cok tutumlu insanlardi. Cogu zaman evde patates, lahana ve birazcik domuz etinden baska birsey pisirmezlerdi. Ama bizimkilerin evinde durum farkliydi. Pazar sabahi kahvaltiyi arka bahcedeki terasda yaparlardi. Kucuk brotchen ekmekleri, taze tereyağ, reçel ve salamlı kahvaltılar ne kadarda lezzetli olurdu. Turkiyedeyken cocuklar kakoa severlerdi ama burada sutlu kahveye bayildilar. Babalari, Braun marka elektrikli bir kahve makinasi almisti. Kahve taneleri mixer'de cekilir, sonra bu makinada buharla kaynatilip pisirilirdi. Mis gibi kahve aromasi biranda etrafa yayilirdi.

 
"HAFTA SONLARI KAHVEYE ARKA BALKONUN TERASINDA YAPARLARDI"
 
Mehmedin en sasirdigi şeylerden biride buradaki yiyecek maddeleri satan dükkanlardı. Bu dükkanlarda sepetli arabalara kendi esyalarinizi kendiniz koyar, sonrada cikista paraniz oderdiniz. Turkiyedeki bakkal dukkanlarinda boyle bir sistem yoktu. Kucuk Ahmet'de en cok bu dukkanlarda cikarken cocuklara verilen uzeri jelatin kagitla kapli sekerleri sevmisti. Sekerlerin kiraz sapi gibi kucuk bir sapi vardi ve buradan tutup, sekeri yalardiniz. Ahmeti'n en sevdigi yerlerden biride König's Alee deki Kaufhof'un alt katindaki yemek yeri idi. Burada yuvarlak ve yerden oldukca yuksek masaciklarin uzerinde insanlar ayakta durarak yemek yerlerdi. Ahmet'in boyu masanin alt kisminda canta , sapka filan koyamak icin yapilmis tahta cembere erisirdi ancak. Anne 'si sosisli sandivici tabagini buraya koyardi Ahmet'e yemesi icin. Mehmet ise sosisin uzerine hardal surer bu hardaldan agzi yanar , kulaklarindan ve beyninden dumanlar ciktigini hissederek sise icindeki Coca Cola denilen icecekten kamisla yudum cekerdi. Bu koyu kirmizi, kahve renkli , gazozdan cok daha lezzetli ve ic ferahlatici icecegi ilk defa burada icmis ve cok sevmisti. Ankarada ne boyle bir icecek , nede sisenin agzindan iceri sokup , yudum cektiginiz kamis vardi o zamanlar.
 
Hafta sonları cabuk, hafta ici ise yavas geciyordu Mehmet icin. Okulda tahta kollu ogretmenin begenisini kazanmis ve iyi notlar getiriyordu. Almancayida noksansiz konuşmaya başlamıştı artık. Yuvada Scwesterlerin de cok sevdigi terbiyeli bir cocuk olmasina karşin, zaman zaman Alman cocuklarinla ufak tefek kavgalarida olmuyor degildi. Almanya'ya geldikleri 1956 yazinda Turkiye, Melbourne olimpiyatlarinda gureste bir dolu altin madalya kazanmisti. Mehmet , Türk gibi kuvvetlı sozunu Alman cocuklarına gostermeye gayret ederdı hep. Kendısını bazen Hüseyin Akbaş, bazen Mustafa Dağıstanlı zanneder , sarı kafalı Alman cocukları ıle gures tutardı. Gene boyle bır musabakadan sonra rakıbını alt etmistiki, Alman çocugun başindan kanlar geldıgını gordu. Bruderler cocugu alıp hemen okulun revırıne goturduler. Mehmet'de Tante Lore'nın odasına alındi. Burada Scwester Lore , kucuk Turk'e bır guzel dustur gecıp nasıhatta bulundu. Mehmet'in bundan sonra arkadaslari ile guresmesi yasaklanmisti artik.
 
Rosebud Schlitten
Der "Marklin" zug, Das "Lufthansa" flugzeug, Das Opel Kapitan"Auto und der Helibus Hubschrauber
 
Aralik ayi Düsseldorf ve çevresinde özelikle çocuklar icin çok güzel ve renkli geçerdi. Lapa lapa yağan kar çam ağaclarını beyaz bir yorgan gibi örtmus, ormanların içinde ve şehir merkezindeki bütün göller donmuştu. Iki kardeş hafta sonlarında beraber oluyorlar beyaz lastik çizmelerini giyip sokakta karla oynuyorlardi. Kızakla kaymak, buz üzerinde paten yapmak, bu guzel kış günlerinde iki kardeşin en sevdigi uğraşilardı. Bazen "rosebud" markali tahta kızaklarını alıp yakındaki tepelere gidiyorlar, tepeden asağı "schlitten"* ile kayiyorlar, sonra hiç yorulmadan tekrar yokuşu tırmanıyorlardı. Şehre inerkende her zaman buz patenlerini yanlarinda götürürlerdi. Burada parktaki küçük göl ,kalın bir buz tabakasi ile kaplı olduğundan genclerin, yaşlıların, çocuklarin ve tüm şehirlinin buz pateni yaptıği bir piste dönüsmüştü. Iki kardeş önceleri düşe kalkada olsa, buz pateni ile kaymayi kısa zamanda ögrendiler ve bu güzel oyundan çok hoşlandılar.
 
Noel yaklaştıkca eve Mehmet'in cok hoşuna giden, üzerleri pırıl pırıl kar tanelerine benzeyen pullarla dolu geyik, çam agacı, Noel Baba ve oyuncak resimlerle süslü, çok renkli tebrik kartları geliyordu. Bu kartları şöminenin üzerinde, Atatürk'ün çerçeveli küçuk resminin oldugu rafa koyup teşhir ederlerdi . Çocuklar Türkiyede yılbaşi kutlamalarina alışıktı , ama bu yılbaşindan önce kutlanılan ve Weinachten* denilen Alman bayramıda çok hoşuna gitmişti ikisininde. Her evde , küçuk de olsa bir çam ağacı, agacın üzerinde kırmızılı, yeşilli sarılı parlak camdan yapılmış süs topcukları, gelin telini andıran ve karı simgeleyen sırma sırma kağıt teller, agacın altinda hediye paketleri ; bütün bunlar ne kadarda ilgi çekici idi onlar icin. Bütun aile , Weinachten'den bir gece önce babalarının Krupp firmasından arkadaşi Herr Koffink'in evine davetli idiler. Herr ve Frau Koffink'in evi iki cocuk icin çok güzel ve unatamayacakları güzeliklerle doluydu. Tavana degen cam ağacı ne kadar ihtişamlı ve güzeldi. Hele o pencere eşiklerindeki altın renkli metalden yapılmıs melekler... Hepsinin altinda mumlar yanıyor, bu mumdan çikan ısıyla ,atli karınca gibi bir carouselle tutturulmuş, ağızlarında borazan olan bebek melekler "devr'i-daim" yapıp , dönüp duruyorlardı. Büyükler "schnapps" denilen içkilerini içiyor , çocuklarda ise Frau Koffink'in yaptığı üzümlu keki ve zencefilli kurabiyeleri yiyor ve şişeden çok sevdikleri Coca Cola'yi yudumluyorlardı. Sıra hediyeleri açmaya geldiğinde bizimkilerin ailesinine oldukça büyük bir hediye paketi düştü. Hep beraber kutuyu açtılar, kutunun içinden başka bir kutu, onun içinden bir daha küçüğu, derken en sonunda koca kutudan el büyüklüğünde son bir kutu çikti. Bunun içindede kırmızı çukalata kağıtlarının içinde cukalatadan bir araba vardı. Araba, aslının aynı maket bir Opel Kapitän'di. Herr Koffink , Türk ailesinin yurda dönmeden önce yeni bir Opel Kapitän araba alacağını o günden biliyordu sanki.
 
O gece Mehmet'in dikkatini ceken ve çok hoşuna giden köşelerden biride, bir sehbanin üzerindeki ışıklı küçük maketlerden oluşan bir samanlık oldu. Bu samanlıkta kücük maketlerden yapılmış, inekler, kuzular, hurma ağacları vardı. Samanlığın üstü tahta bir damla kaplı , ama önü açıkı. Samanlığın içinde, beyaz başörtülu bir kadin , önündeki küçük beşigi sallıyordu. Besiğin içinde , başinın etrafinda altın yaldızlı bir çember olan yeni doğmuş bir bebek vardi. Mehmet, daha önce hiç görmediği bu tablodan çocuk olarak etkilenmis olacakki babasına merakla bunun neyi temsil ettigini sormuştu. Babası :" Bak oğlum", dedi " Bu bebek bizim dinimizdede tanıdıgımız İsa peygamberin bebeklığini temsil ediyor. Ama ben senin şunu bilmeni istiyorum: Bizim dinimiz buradadır". Bunu söylerken babası elini kalbine götürdü. "Bizim dini inancımızda, bir çocuga, bir insana dini sevdirmek için böyle görsel şekiller ve kandırmacalara ihtiyaç yoktur ve olamazda. Bunu asla unutma!"

O gün Mehmet babasının bu olaya neden içerledigini tam anlamamıstı. Ama ilerideki hayatı belki çogu zaman yabancı ülkelerdede geçecek olsada, babasının o gün söylediği şeyi hiç unutmadı. Ne zaman ve nerede, bir noel geçirse, etrafın renkliliğinden zevk alacak ama daha büyük hazzı kalbinin içini düşundüğünde duyacakı. 1955 yilinin Weinachten sabahı , Düsseldorfdaki Türk ailesinin evinde son derece yavan geçti. Hep beraber kalktılar. Baba kahveyi hazırladı. Anne kızartma makinasina brötchenleri koydu. Çocuklar pijamaları ile uykulu uykulu kahvaltı masasına oturdular. Hiç bir bir özelligi olmayan sıradan bir gün....Ama bir hafta sonra yeni yilin ilk günü ne kadar da degisikti. 1956 Ocağının birinci günu çocuklar gene pijamalari ile kahvaltı masasına yöneldiklerinde gözlerine inanamadılar. Oturma odasındaki şöminenin önündeki halıya, raylar üzerinde giden elektrikli bir tren seti kurulmuştu. Siyah , Märklin marka lokomotif ön reflektörlerini yakmış, arkasınadaki yeşilli kırmızı vagonları çekerek, elips şeklindeki rayların üzerinde , istasyonların yanından geçerek tur attıyordu. Tren istasiyonun yanında, üzerinde Lufthansa yazan, lastik tekerlekleri üzerinde giden ve pervaneleri dönen oyuncak bir uçak vardı. Hemen yanında uzaktan komutalı kırmızı, pırıl pırıl bir Opel Kapitä n araba..... İki kardeş gözlerine inanamıyorlar, adeta: "bunlar bizimmi? " dercesine , anne ve babalarına şaşkın şaşkın bakıyorlardı. Anne ve babaları iki oğlanın siyah başlarını okşadılar. Bu bütün ailenin unutamayacaği bir yılbaşi sabahı idi 1 Ocak, 1956.
 
Cem Özmeral
 5 Mart, 2007
 Columbus, Ohıo

 
*Tante: Teyze
 * Scwester: Abla yada rahibelere verilen lakab(sister)
 *Nafia vekaleti: Bayindirlik Bakanlığı
* Fussangel: Domuzyağı "Annem domuz eti ve yağı yemeyin der"
*Doofmann : Kalınkafa, budala
*Bruder: Abi yada rahiplere verilen lakab
* Ja, alles klaar: Evet anlıyorum
*Kinder Heim: Çocuk Yuvası
 *Schlitten: Kızak
 *Weinachten: Noel(Christmas)

 
Düsseldorf , Lübecker Strasse deki gri damli ev ve Linden'de ki Kinder Heim
 
 
 
Lübecker Strasse deki ev ve Kinderheim dün ve bugün
 
 
 
Walder Strasse 100 Evangelische Volks Schule
 
 
SON SÖZ
 
 
1917 de Rahip Wilhelm'in girisimiyle kurulan gunduz bakim evi
1960 larda Kinderheim kirsal alanla cevrili
 

SON SÖZ 

Hilden kasabası ndaki Kinderheim 1917 yılında rahip Pfarrer İberling tarafından babaları savaş alanında olan ve anneleri ev dışında çalışmak zorunda olan çocukların günlük bakımları ve yetiştirilmeleri için kurulmuş. Daha sonra yatılı bir çocuk evine dönüştürülmüş.1918 yılından itibaren Kaiserswerther diyokonları tarafından işletilmeye ve finanse edilmeye başlanmış.1932 yılında Kinderheim, bugün  69 yıldır hizmet sunduğu Hilden Lieven Strasse 23 numaradaki binaya taşınmış. Aynı yıl  benim de kardeşimle 1955 yılında Kinderheim’e kabulümüzü  yapan Lore Tacke “Tante Lore” evin müdürlüğüne  atanmış. Lore Tacke’nin müdür olmasından bir yıl sonra 1933 yılında National Sosyalistlerin Kinderheim’e erişimini engellemek için bina arazisi  tapusu ile birlikte Evanjelik Kilise vakfı tarafından satın alınmış. Kendisi de bir diyokon olan Lore Tacke 1968 yılına kadar buranın müdürü olarak görev yapacak ve bu yıl görevi gene bir diyokon olan Schwester Ruth’a devir edecektir.


Bugün Hilden kasabasında ki Kinderheim 18 yaşından küçük çocukların yetiştirilmesi, birlikte yaşam ve toplumsal hayata kazandırılması için 24 kız ve erkek çocuğa hizmet  vermeye devam ediyor. Başlangıçta  dünya savaşları dolayısı ile ailevi sorunlar yaşayan çocukları barındırmak ve yetiştirmek için kurulan ev bugün daha çok, ebeveynleri ayrılmış ve bunalmış olan ya da istismar edilmiş olan ve gelişimsel problemleri olan kız ve erkek çocuklara yuva olmaya devam ediyor.

1955-1956 yılları arasında Düsseldorf’da kaldığımız 9 ay süresince ben bu yuvada kaldım ve ilkokul 1 2 ve 3 üncü sınıfları hızlandırılmış olarak yuvanın yakınındaki bir ilkokulda okudum. Kinderheim da geçirdiğim zaman hayatımda hep güzel çocukluk anıları olarak kaldı. Yuvanın niteliğini son yıllara kadar hiç bilmiyordum. İlerde ortaokul ve liseyi yatılı okuyacağım için Kinderheim’ı hep çok güzel bir yatılı okul olarak gördüm .Diğer taraftan kardeşim o zaman henuz 5.5 yaşında idi ve o yaşta bir aydan fazla olmayan bir süre içinde olsa anne babadan uzak kalması, hele kulağından yanında kimse olmadan  ameliyat olması onun için çok traumatik oldu ve o hayatı boyunca o,  babamın bu hatasını hiç unutmadı.

Bizi ailesinde sorunlar olan çocukların yaşadığı yuvaya verme kararını babam vermişti. Neden böyle bir karar verdiğine gelince, bana söylediği ana neden; kısa sürede Almanca öğrenmemiz di ve yabancı lisan ilerde bize çok kapılar açacaktı. Nitekim ben ilerde Almanca'ya devam etme uğruna İstanbul’da Avusturya Lisesinde 7 yıl yatılı okuyacak  kardeşim ve sonradan doğacak kardeşim de Robert Kolej ve Boğaziçi Üniversitelerinde okuyacak ve sonunda üç kardeş*  Amerika’ya göç edecektik. Babamın bana söylemediği ama benim tahmin ettiğim diğer neden ise Almanya’ya geldiğimizde annem ve  babamın  ayrılık aşamasında oldukları ama dokuz ay sonra  Türkiye’ye döndüğümüzde bu durumun ortadan kalktığı idi.  Kinderheim nasıl seçtiklerine gelince, büyük olasılıkla hikayede adı geçen Herr Koffink yuvayı bulmuş ve tavsiye etmişti . Babamda aslında ücretsiz olan okula bir bağış yaparak bizi kaydettirmiş ti.

Diğer kardeşim Mustafa biz Almanya'dan döndükten 6 yıl sonra 1962 de doğdu.

C.Ö.

1 Eylül 2021

Dublin, Ohio



 
Ortada(baslikli) Lore Tacke 1968 yilnda Kinderheim'in 50 ci kurulus torenlerinde
 
BACK TO TOP/EN BASA
NEXT/BIR SONRAKI
BACK HOME/ANA SAYFA

                                                                                        

                                                                                                       Page copy protected against web site content infringement by Copyscape  

                           
                                                                                              ©2022.All rights reserved        

Website powered by Network Solutions®